GTB
Ik ben naar GTB gegaan omdat je zou denken dat ze verstand van zaken zouden hebben. Ja mijn botten. Ze beweert kennis te hebben van ASS, die kennis was 0,00.
Zij wou absoluut niet luisteren naar wat ik zei en zij gaf de indruk het allemaal betere weten. En volgens haar had iedereen met ASS hetzelfde nodig en scheerde ze elke ASS'er over dezelfde kam.
Zij had dus het idee dat iedere ASS'er in een beschutte werkplaats thuis hoorde.
Want een ASS'er heeft structuur nodig en dat heb je alleen in een beschutte werkplaats.
En je weet wanneer je pauze hebt, als ook het uur van beginnen 's morgens als wanneer je gedaan hebt 's avonds.
Ik had er een zee van tijd om er na te denken en te piekeren.
En mijn dagen hebben nog nooit zo lang geduurd. De minuten leken eindeloos te duren.
Mijn nachtmerrie was werkelijkheid geworden. Ik verveelde me er dood.
Voltijds werken was enorm zwaar. Ook al dat ik 12 uur van huis weg was. Maandag ging dat. Dinsdag morgen ook nog, tot de namiddag. Dan ging mijn energiepijl zienderogen achteruit. En dan was het nog maar dinsdag middag. De week was nog niet eens half.
Gezondheid
Omdat ik al een hele poos pijn had aan beide armen 'tennis- en golfellebogen'. En had al veel dokters gezien en niks hielp. De arbeidsgeneesheer kon ook niet helpen, en de werkgever zei geen aangepast werk te hebben. In een beschutte werkplaats?
Ik heb dan gezegd of wel val ik elke maand 2 weken ziek of wel ontsla je me wegens reorganisatie.
Ze hebben de laatste optie gekozen.
Ik ben dan via GTB bij De Kiem in Aarschot terecht komen. Want ik wou het toch nog niet opgeven. Vol goede moed deed ik de info dag.
Na heel wat misverstanden kon ik toch beginnen aan de startweek. 1 dag ben ik niet daar geraakt omwille van een zelfdoding op de treinsporen. Ik had verwittigd en stelde vast dat ik mijn treinkaartje niet had terug betaald gekregen. De uitleg was dat ik niet daar was geweest. Ik zei dat ik verwittigd had en vroeg haar of ze dacht dat ik zonder treinkaartje was opgestapt. Kreeg ik het toch terug betaald.
Ook zij worden geacht je te helpen. Maar eer je aan een stageplaats geraakt ben je maanden verder. Als je vraagt hoe dat komt krijg je als antwoord dat ze 9 mensen begeleidde en diegene die aan een stage bezig waren die gingen voor.
Aan dit tempo wanneer zal je dan een job hebben?
Ik kon eindelijk een stage gaan doen in een supermarkt om de rekken te vullen. Er was een collega die elke keer opnieuw zei waar wat lag in het rek als ik dat wilde bijvullen. Ik kreeg niet de kans om eerst zelf even te zoeken. Uiteindelijk nam ik iets wat verder in het rek lag wat verder van haar af.
Helpt niet!
Ik nam contact op met mijn coach en had uitgelegd wat ik voor had en wat ik had geprobeerd. Coach stelde voor de winkelgerant aan te spreken. Dat deed ik dus. Collega komt terug en moet bij de gerant komen. Ik kreeg in de volle winkel een heleboel dingen naar mijn hoofd gegooid. Van 'jij weet het beter dan zal ik maar vertrekken' en nog tal van deze dingen.
Ik heb me op een gegeven moment omgedraaid en ben weg gegaan anders had ik die collega in het rek gelegd.
Wat de coach dus had voorgesteld had ik al heel de tijd geprobeerd op werkvlak.
Ik heb toen gezegd dat wat ze had voorgesteld om te doen dat dat niet het beste voorstel was. Dat ik dat al vaak had geprobeerd en op een soortgelijke manier was uitgedraaid.
Ze vroeg wat ze dan had moeten doen. Ik zei je telefoon pakken en de gerant bellen om een gesprek te vragen met ons 4.
Waarom moet je alles voor knabbelen terwijl die mensen geacht zijn je te helpen.
Een job vinden zou al vlug onmogelijk lijken.
Ik heb de opleiding logistiek assistente gedaan.
Verschillende jobs
Ik heb verschillende jobs gehad. Het waren telkens korte jobs, telkens een proefperiode als ik daar al mee mocht beginnen. Ik heb talloze brieven geschreven om toch eens ergens te kunnen beginnen wat haast nooit gebeurde. Vaak kreeg ik zelfs geen reactie op mijn brieven, meestal kreeg k een antwoord in de trend van 'een andere kandidaat was beter'. En als ik al mocht beginnen dan was het zelden langer dan de proefperiode. Ik kreeg dan te horen dat ik niet in het concept paste.
Ik had een contract gekregen als logistiek assistent in een ziekenhuis. Ik deed die job uiteindelijk wel graag.
Collega's
Tijdens mijn proefperiode kreeg ik mijn diagnose ASS. Uiteindelijk heb ik er toch 5 jaar en half gewerkt.
Ik dacht dat kinderen erg waren wat betreft pesten maar volwassenen kunnen er ook wat van. Ik ben uiteindelijk naar de klinisch psychologe van het ziekenhuis langs geweest. Die heeft me aangeraden om een klacht in te dienen. Ik heb dat gedaan tegen het diensthoofd want tegen verschillende personen apart dan was het hun woord tegen het mijne. En vermits dat het diensthoofd er niks aan deed en er ook zijn aandeel in had. Hij kon niet verstaan waarom ik klacht tegen hem had ingediend.
Maak jouw eigen website met JouwWeb